Mieszkanie 48 m² - na zewnątrz Niko Pirosmaniego, Batumi

Największy pomnik wznosi się ponad stolicą Gruzji, na Wyżynie Sololaki. Matka Gruzji wita gości filiżanką wina, symbolizując hojną gościnność narodu. Dziadek Kartlis jest gotowy przyjąć każdego, kto przekroczy granicę najbardziej gościnnego kraju na świecie.

Przez wiele epok mieszkańcy Gruzji rozwinęli swoje tradycje gościnności. Przez stulecia z pokolenia na pokolenie przekazywana była nieograniczona miłość i pełen szacunku szacunek dla gościa. W rezultacie w kulturze narodu gruzińskiego powstała wysoka sztuka gościnności.

Dla Gruzinów każdy gość jest darem od Boga. W minionych wiekach każdy gruziński dom miał specjalne pokoje gościnne. Czasami były to oddzielne domy, których drzwi były zawsze otwarte. Dzięki tak troskliwemu powitaniu goście mogli zatrzymać się na noc w dowolnym momencie. Ponadto goście zawsze czekali na obfity obiad.

Mieszkańcy Sakartvelo mają zupełnie inną świadomość. Tutaj często rozmawiają o miłości i życzliwości. Mówią o tym szczerze iz serca. W tym kraju istnieje zaufanie. Gruzini wiedzą, jak naprawdę kochać i otwarcie ufać, co świadczy o ich wysokim poziomie świadomości.

Gdziekolwiek jesteś, możesz poczuć gruzińską gościnność. Spotykając Gruzinów na szerokich ulicach miast lub na wąskich ścieżkach w górach, z pewnością zainteresują się ojcem i zapytają: „No cóż, jak się masz, rodzina?” A jeśli poprosisz dowolnego mieszkańca o wskazówki, on nie tylko pokaże ci, dokąd się udać, ale osobiście poprowadzi cię do miejsca docelowego.

Spacerując ulicami w poszukiwaniu hotelu, spróbuj zapytać kogoś, gdzie jest najbliższy hotel. Jest bardzo prawdopodobne, że zostaniesz zaproszony do spędzenia nocy w domu. Gospodarze serdecznie zafundują ci wszystko, co sami są bogaci i przygotują pierwszy toast właśnie dla Ciebie - dla najdroższego gościa. Z jakiegoś powodu Gruzja nie istnieje w inny sposób.

Będąc w gościnnym domu, przygotuj się na fakt, że następnego dnia nikt nie pozwoli ci odejść. Gruzini przyjaźni od pierwszego wejrzenia. Dlatego będą nalegać, abyś został dłużej. A jednak nigdy nie podziwiaj żadnej pięknej rzeczy w domu. Po prostu ryzykujesz, że dostaniesz to za darmo.

Mieszkańcy Gruzji są uważani za najbardziej wyluzowanych gospodarzy, jakich spotkałeś w swoim życiu. Ich hojność opiera się na szczerej otwartości i hojnej cierpliwości. Rzadko się obrażają, demonstrując swoją bezgraniczną życzliwość.

W gruzińskiej poezji gościnność i hojność śpiewane są bardziej niż odwaga czy umiejętne posługiwanie się bronią. Folklor pokazuje doskonałość gościnności narodu gruzińskiego. Vazha Pshavela w swoim wierszu „Laquo; Guest and Host & raquo; wyraźnie pokazał bezwarunkową miłość właściciela do swojego gościa. Kiedy osoba będąca wrogiem trafia do domu, zostaje przyjęta jako gość ze wszystkimi tradycjami gościnności.

I co możemy powiedzieć o filmie „Sadzonki”, gdy pomimo żałoby w domu gospodarze serdecznie i serdecznie przyjmują niczego nie podejrzewających gości. Dziadek i wnuk są traktowani i zapraszani do spędzenia nocy w najlepszych pokojach. Tylko rano, jadąc w podróż, goście dowiadują się o nieszczęściu właścicieli. Żaden z mieszkańców domu nie odważył się odmówić gościnności nocnym gościom i narzucić im żalu. Być może ten akt pokazuje całą wielowiekową tradycję gościnności świętego gruzińskiego narodu.